Dominika Fedko-Wójs_art&design&illustration

Mirage to malarski cykl snów i wizji, które splatają się z poezją, dziecięcą radością i surrealnym spojrzeniem na rzeczywistość. To obrazy balansujące na granicy jawy i snu, w których figury, kształty i symbole układają się w oniryczne, pełne znaczeń kompozycje. Cykl czerpie inspirację z literatury pięknej, wierszy i dziecięcej swobody wyobraźni, gdzie rzeczy pozornie niepasujące do siebie łączą się w harmonijną całość – niczym balowa suknia noszona w zwykły dzień, bez potrzeby wyjaśnienia.

Formalnie Cykl Mirage wychodzi z syntezy abstrakcji poprzez symbolizm i metafizykę, kierując się ku figuracyjności – lecz nie tej dosłownej, a pełnej tajemnicy i poetyckiego niedopowiedzenia. To sztuka, która nie tłumaczy, lecz budzi uczucia i intuicyjne skojarzenia.

Główne zagadnienia cyklu to:
Sen i jawa – przenikanie się światów, w których rzeczywistość nie rządzi się logiką, lecz poezją i emocjami
Figuracja metafizyczna – postaci i formy są przedstawione, ale na granicy materialności i duchowości
Symbolika i poezja – malarstwo jako wizualna poezja, w której każdy element ma swój rytm i ukryte znaczenie
Dziecięca radość – intuicyjne układanie elementów, które nie potrzebują racjonalnego uzasadnienia
Iluzja i złudzenie – obrazy jak fatamorgany – pojawiające się, rozmywające i zmieniające swoje znaczenie w zależności od odbiorcy

Pierwszy obraz cyklu: „Kaczka Dziwaczka. Śniona Poezja”
Obraz inspirowany wierszem Jana Brzechwy to hołd dla dziecięcej wyobraźni i nonsensu, który w snach i sztuce staje się czymś zupełnie naturalnym. „Kaczka Dziwaczka” to figura nieposłuszna zasadom, krocząca własną ścieżką, istniejąca na własnych warunkach. W kontekście cyklu jest symbolem swobody malarskiej, figlarnego surrealizmu i poetyckiego buntu przeciwko dosłowności.

Cykl Mirage to senne malarstwo, w którym widz nie dostaje gotowych odpowiedzi – lecz zostaje zaproszony do własnej interpretacji, własnych snów i własnych miraży.