O sztuce i dla sztuki part 3

8.11.2018

Digital media, digital animacja, digitalowy ruch — pokazywany efekt nie jest zaskakujący.

[Wyobraźnia] wyobraża sobie coś więcej, a przetworzenie komputerowe treści bywa rozczarowujące. To jest zdecydowanie bardzo rozczarowujące co komputer może zrobić z tym co jest naturalne, na świecie, rzeczywiste. Możliwości komputerów są ograniczone do tego co człowiek jest w stanie stworzyć. Rzeczywistość jest nieprawdopodobnie zaskakująca i nieograniczona, niepoznana. Stąd tworzenie zaczynając od kartki i od własnego umysłu, nie od narzędzia – od komputera jest o wiele bardziej zaskakujące, lepsze, nieodgadnione. Jest to wizualny odpowiednik współczesności, a bycie i życie w niej właśnie ma to do siebie, że nie widzimy z dystansu. Widać to co jest najbliżej. Przeglądając Facebooka, jest mnóstwo ilustracji digitalowych, projektów behansowych, które zna się, powiela, podgląda. Pomija się własną interpretację, wejście w temat, znalezienie jego głębi. Kiedy przechodząc przez tablice nagle pojawi się obraz tworzony z ręki, offline, mimo, że jest to tylko reprodukcja, która już na wstępie nie jest tym prawdziwym obiektem, ale jego odtworzeniem, kiedy zobacze to natchnione wizualne cudo odnajduję zupełnie inne doznania, odczucia. Tak mało jest tej realności w nas. Treści podpatrzone, piękni jak inni, nie jak my sami, jak ktoś z internetu kto MA piękną marmurową łazienkę. Wierzę szczerze, że malarstwo nigdy nie umrze — choć nawet Witkacy to wyrokował.

15.11.2018

Wczoraj na promocji książki Zbyluta Grzywacza „O rysunku, …” prof. Jacek Waltoś powiedział słowa, które bardzo mi utkwiły. W pewnym sensie kształtowały nas plakaty. Polska szkoła plakatu. Wtedy pewnie raz w miesiącu, zmieniały się plakaty na ulicach i zwłaszcza Zbylut poddawał je uwadze. Tak, plakaty polskich plakacistów z czasów polskiej szkoły plakatu były tworzone przez artystów wizualnych, świetnych w rysunku, w kolorze, w ekspresji, formy wyrazu ich prac były zdumiewające. Dziś? Niestety idąc po mieście i widząc to co prezentuje się w przestrzeni daleka jestem od odnajdywania doznań wyższych. Najczęściej są to tworzywa z łatwo dostępnego programu graficznego i bezrefleksyjnego grafika, który ani o sztuce nie wie nic, ani wręcz nie widzi powodu, żeby o niej wiedzieć. Spłycenie widzenia, pewien analfabetyzm twórczości plastycznej zaczyna doskwierać.

Dlatego słowa profesora okazały się tak znaczące, imponowały nam te plakaty, kształtowały nasz rozwój.

Dziś musimy filtrować, pośród chłamu szukać wartości. Żyjemy w czasach po postmodernistycznym rozbiciu i wręcz jesteśmy dalej posunięci w tym bałaganie.

17.12.2018

Jak natchnąć człowieka do myślenia abstrakcyjnego? Trzeba otworzyć umysł na nieoczywistości, poszukać czegoś więcej. Oderwać się od przestrzeni, nie ma pewnego rozwiązania, tylko jakieś smugi wyobraźni mogą sugerować działania. Te rozwiązania są wyłączne i jedyne dla jednego człowieka, nie ma dwóch takich samych wyobrażeń, to są twierdzenia subiektywne w zupełności. A jednak wyczuwa się tą falę, która nakieruje na podobne, ale jakże inne tory. Ta fala przejawia się w skupieniu, we wzroku, w takiej chęci drugiego do zrozumienia co tam majaczy. To jest bardzo wartościowe, że ktoś chce, że go to interesuje, że odnalazł w tym istotę i wartość wartą skupienia i poświęcenia. Tak istotne jest, aby ktoś chciał odnaleźć w tym wartość, odnalazł sens, którego brak tak często doskwiera. Wartość.

Czy może kolażowość myśli? Zawsze taka istnieje, ciągle miewa się nieograniczoną ilość myśli posklejanych jakby z różnych światów, zwłaszcza w czasach natłoku informacji i bodźców — choć myślę, że każde pokolenie i w każdych czasach tak miało, zawsze wielość myśli była. Co jest w kolażu tak pociągającego? Niedopowiedzenia, jak w całej sztuce, którą słowami się nie powinno interpretować. Choć mam ochotę na interpretację swojego obrazu jakiegoś – prawdopodobnie spłycę jego przekaz przez brak wyobraźni. Bałagan myśli nie odnajdzie TEJ jedności.

Wracając do kolażu, myślę, że jest to poszukiwanie struktury, niewystarczająco zaskakująca płaskość zdarzeń w obrazie o jednej technice okazuje się niezadawalająca. To pewna uporczywość tak nie móc odnaleźć spokoju w jednym środku formalnym. Jakaś nadpobudliwość, która każe dawać efekt. Ale jak każde dzieło sztuki artysta musi odnajdywać jedność.

Po czasie widzę, że kolaże jakie robiłam kilka lat temu, na studiach dały mi dystans. Taka swoboda, otworzenie się na nowe rozwiązania, zaskakujące, bo kolaż taki bywa, efekt jest spontaniczny, szybki, nieprzewidywalny. Stąd pewno robienie kolażu jest tak pociągające. Jak coś do siebie nie pasuje, dołóżmy trzeci niepasujący element i będzie kolaż (komentarz ignoranta możnaby rzec, ale polemizuję ze sobą). Czy można wejść w sferę metafizyki poprzez kolaż? Łącząc elementy już zastane, wzięte z realności, wydrapane z poprzedniego stanu im przypisanemu, dajemy im nowe tchnienie, poszukując zadowolenia. Gdzie tu związek z myśleniem abstrakcyjnym? Właśnie w poszukiwaniu nieoczywistości, nie zamykaniu się na już zastany stan rzeczy, na grzebanie i odgrzebywanie wątków tworząc nieznane wcześniej zestawienia, poszukując, nie mając określonych ram, w których działam. Nie zamykanie się, ale właśnie otwieranie na wartość, burzenie wartości zastanej, wciąż na nowo szukając spełnienia dla danej chwili w danym momencie, a więc kontekście.

20.12.2018

Prostokąt tworzy inne napięcia niż kwadrat. Tworzy inne preteksty dla kompozycji, tworzy inną perspektywę dla całego obrazu. Jest mniej oczywisty i przewidywalny niż kwadrat, przez co staje się pomysłem, zaczątkiem czegoś nieoczywistego. To od niego pochodzi myśl na zrobienie czegoś więcej niż zachowanie tępej i przewidywalnej symetrii zdarzeń.

00:13

Struktura dzieła - napięcia walorowe - to bardzo istotne kwestie w projektowaniu obrazów wizualnych. W tworzeniu kompozycji.

10.01.2019

Czym jest edukacja w zakresie sztuki? Poszerzaniem świadomości widzenia, pracą nad widzeniem, nad dostrzeganiem. Tego uczą studia na akademii, czegoś co nie wyciągniesz z książek, stąd tak duży nacisk jest na praktykę, tak jak predyspozycja sportowca do bycia biegaczem, tak predyspozycja malarza do widzenia sprawia, że może się w tym rozwijać.

14.01

Ważne, aby nie stracić tej energii dla kreatywności, tej potrzeby eksperymentowania. Dyscyplina, pewna stałość przy tym będzie zbawienna. Czyli systematyczność, faktyczny czas jaki udaje się znaleźć na twórczość, nawet jeśli miałby to być czas poświęcony na leżenie i przeglądanie starych rysunków, w efekcie nie będzie to czas zmarnowany, ale chwila dla sztuki. Jakiś oddech sztuką, oddech powietrzem, które jest niezbędne dla życia artysty.

#collage #impressions #martwanatura #art #curator #artblog #modernart #inspiracje #wszędzie #sztuka #jest #nakażdymkroku #art #nature #natural #nodigital #reallife #artblog #asp #harenda #oddech #świeżego #powietrza i nic więcej nie potrzeba ;) #dominikafedkowojsartist